گوشی هوشمند معمولاً به دو صورت موجودند: گوشی های هوشمند PDA مانند که در اصل یک دستگاه PDAیا کامپیوتر جیبی هستند که همانند گوشی ها تلفن همراه، قابلیت برقراری تماس تلفنی را هم دارند و مدل بعدی، گوشی هایی هستند که بیشتر شبیه به یک گوشی تلفن همراه هستند و در خود برخی قابلیت های یک PDA مانند تقویم، ایمیل، مروگر وب و برنامه های آفیس را نیز دارند.
گوشی های PDA مانند، معمولاً صفحه نمایش بزرگتری دارند و اکثراً صفحه نمایش های حساس به تماس هستند و با قلم با آنها کار می کنند. در نتیجه اغلب صفحه کلید ندارند و از صفحه کلید مجازی روی صفحه نمایش استفاده می کنند. برای انتخاب بین این دو مدل، شاید بیشتر شکل ظاهر و استفاده راحت تر از هر کدام می تواند تعیین کننده باشد.
اگر شما گوشی می خواهید که تنها برای برقراری تماس و استفاده های ساده راحت باشد، گوشی های هوشمند را به شما پیشنهاد نمی کنیم، چون استفاده از آنها خیلی ساده نیست، اما اگر می خواهید مرتب به اینترنت دسترسی داشته باشید، بتوانید فایل های PDF، Excel و یا Word را روی گوشی خود باز کرده و ویرایش کنید، برناlه های کاربردی گوشی خود نصب کنید، قرارهای ملاقات خود را به صورت کامل مدیریت کرده و از دست ندهید و خلاصه این که یک دفتر کار کوچک همیشه همراه خود داشته باشید، داشتن یکی از این گوشی های هوشمند جالب را به شما توصیه می کنیم.
اما برای انتخاب یک گوشی هوشمند، تنها انتخاب نوع گوشی کفی نیست، بلکه انتخاب سیستم عامل مناسب هم بسیار هم است. گوشی های هوشمند نیز مثل کامپیوترها سیستم عامل دارند که سیستم عامل این گوشی ها به ۵ مدل سیمبین، ویندوز موبایل، بلک بری، پالم و لینوکس تقسیم می شود.
این که شما با کدام یک از سیستم عامل راحت تر باشید، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است، چرا که به قول معروف باید یک عمر با آن سر و کله بزنید!
از این نکات مهم که بگذریم، قیمت گوشی هم از اهمیت بالایی برخوردار است. این گوشی ها معمولاً قیمت بالایی دارند، پس هزینه زیادی برای خرید آن باید بپردازید، در نتیجه انتخاب مدل مناسب شما از اهمیت زیادی برخوردار است تا بعد به این نتیجه نرسید که پول تان را دور ریخته اید.
قیمت این گوشی ها معمولاً از ۳۰۰-۴۰۰ هزار تومان شروع می شود و تا بالای یک میلیون تومان هم می رسد؛ پس برای انتخاب گوشی مناسب خود، به قیمت آن هم توجه داشته باشید.
گوشی های هوشمند خصوصاً در سال های اخیر فروش بسیار خوبی داشته اند و از نظر تعداد فروش با PDA ها رقابت می کنند. گوشی های هوشمند با پشتیبانی از سرویس های GSM و GPRS برای مرور اینترنت مناسب به نظر می رسند.
یکی گوشی هوشمند، کلاسیک ایمیل مخصوص به گوشی ها را نیز دارد. گوشی های هوشمند مانند PDA ها صفحه نمایش و یا صفحه کلید حساس به تماس جهت تایپ کردن دارند و به سادگی با کامپیوترهای شخصی همسان سازی می شوند. اندازه وضوح تصویر صفحه نمایش آنها، مخصوص خواندن فایل های متنی، ایمیل ها و مرور وب طراحی شده است. مقدار حافظه داخلی آنها بین گوشی های مختلف متفاوت است، اما اگر از اسلات کارت حافظه استفاده کنند، مقدار حافظه آن را حداکثر تا ۲ گیگابایت افزایش می دهند. عمر باتری آنها نیز بسته به سیستم عامل، مدت زمان استفاده و قابلیت هایی که دارند متفاوت است.
اغلب گوشی های هوشمند حداقل دوربین VGA دارند و می توانید عکاسی و فیلمبرداری کنند. داشتن پخش کننده موسیقی و ویدیویی یک استاندار نیست، اما در مدل های جدید، متداول شده است. در میان نرم افزارهای این دستگاه ها می توان به کتاب های الکترونیکی، بازی ها و دستگاه هایی چون دریافت کننده های GPS و دوربین اشاره کرد که این گوشی ها را تبدیل به گوشی هایی با قابلیت های بالا می کند
کدام گوشی هوشمند است؟
کارشناسان میگویند در سال گذشته دهها میلیون گوشی هوشمند در سراسر دنیا به فروش رفته است. این خبر خوبی برای فروشندگان اینگونه وسایل محسوب میشود. با این حال باید دید، چند نفر به طور قطع میدانند که اصلاً گوشی هوشمند چیست ؟ آیا صرفاً دستگاه پر زرق و برقی است که به شما اجازه میدهد بتوانید توسط آن قطعات کوتاه فیلم را تماشا کنید؟ یا اصلاً یک ابزار کاری و تجاری است؟ به نظر شما چیزی است که بتوان با گذاشتن آن روی میز مذاکره، همکاران و طرفهای مذاکره را تحتتأثیر قرار داد؟ از نظر شما آیا BlackBerry را میتوان یک گوشی هوشمند به حساب آورد؟ و از همه مهمتر، داشتن یکی از این دستگاهها چه معنی و مفهومی برای شما دارد؟
گوشیها دارند هوشمندتر میشوند و با گذشت زمان، تمام گوشیها به سطحی از کاربردهای پیشرفته خواهند رسید که با نمونههای هوشمند امروزی برابری خواهند کرد.
بنا به گفته یک تحلیلگر مرکز تحقیقاتی گارتنر، مشخصات یک گوشی موبایل هوشمند عبارت است از: صفحه نمایش بزرگ، قابلیت کار با اطلاعات، ابزاری دستی برای ارائه کاراییهای کامل یک تلفن، و در عین حال قابلیتهای یک PDA را نیز داشته باشد
اغلب ناظران صنعتی و تولیدکنندگان با این تعریف تقریباً ساده این تحلیلگر موافقند، اما از نظر طراحان این گوشیها، شکی نیست که قابلیت کار با برنامههای کاربردی، به طور قطع یکی از ویژگیها و خصوصیات اصلی این دستگاهها بهشمار میرود.
جیسون لانگریج، مدیر تجارت موبایل مایکروسافت در انگلستان، در اینباره میگوید: از نظر ما گوشی هوشمند ترکیبی از دستگاههای سنتیِ ارتباطی با برنامههای کاربردی و اطلاعات پیشرفته است.
در یک تعریف سادهتر، یک گوشی پیشرفته امکان دسترسی شما به ایمیلهایتان را مقدور میسازد، اما یک گوشی هوشمند میتواند ایمیلها و تقویم قرارها را با پیسی هماهنگ سازد.
به هرحال ارائه یک تعریف کامل و جامع از گوشی هوشمند بسیار فراتر از تعاریفی است که ویژگیهایی مانند قابلیت اجرای برنامههای کاربردی را دربر میگیرد. این تعریف در بطن خود گوشی نهفته است.
گوشیهای هوشمند در حقیقت بیشتر، خصوصیات پیسیها را دارند تا گوشی موبایل. خصیصه اصلی یک گوشی هوشمند از نظر عامه مردم این است که قابل برنامهریزی باشد. تحلیلگر دیگری از Ovum وجه تمایز یک گوشی هوشمند را در دارا بودن سیستم عامل باز و قابلیت نصب و لغو آزادانه برنامههای کاربردی میداند.
شاید بتوان مناسبترین تعریف گوشی هوشمند را از قول یکی از متخصصان IT اینگونه بیان نمود: من وقتی یک گوشی را میبینم، میتوانم هوشمند بودن آن را تشخیص بدهم. گوشی هوشمند دستگاهی است که مدیران از کارکنان فنی خود میخواهند آن را برایشان تنظیم نمایند و مدیر مربوطه در حال بازگشت به خانه و روی صندلی عقب تاکسی، اطلاعات حساس شرکت را مرور میکند.
برخلاف دیگر گوشیهای موبایل، گوشیهای هوشمند میتوانند هدف انواع ویروسها و بدافزارها قرار گیرند. مسلماً اکثر ویروسها و کرمها به طور معقولانهای با هدف فعال شدن، با ملایمت از کاربران درخواست میکنند عمل خاصی را انجام دهند.
امنیت به طور حتم یکی از مشخصههای تلفن هوشمند است. نیک ایوانز، یکی از اعضای سیلیکون داتکام و مدیر بخش تأمین بودجه تجهیزات کلیدی، میگوید: گوشی هوشمند یک کابوس برای مدیریت، پشتیبانی و امنیت است. داشتن این گوشی به معنی صرف هزینه بیشتر برای ارسال پیامهای چندرسانهای و استفاده از امکانات نسل سوم (۳G)، از دست دادن زمان و اتلاف وقت به منظور هماهنگنمودن اطلاعات گوشی با لپتاپ و پذیرش ریسک امنیتی با به همراه داشتن کل بانک اطلاعات شرکت در یک ابزار زیبا و جذاب است که همیشه احتمال سرقت آن وجود دارد.
مارک ادواردز، مدیر ارشد بخش مدیریت ابزار شرکت mFormation، عقیده دارد: وقتی ابزار پیشرفتهای مانند یک گوشی هوشمند دارید، باید اطمینان داشته باشید که کسی به اطلاعات آن دسترسی پیدا نخواهد کرد. وقتی مردم از نرمافزارهای پیچیدهتر و پیشرفتهتر استفاده میکنند، ما با درخواستهای امنیتی ببیشتری روبهرو خواهیم بود.
به هرحال بحث در این مورد که تلفنهای هوشمند شامل چه چیزهایی است یا چه چیزهایی را در برنمیگیرد، مسلماً یک بحث زودگذر خواهد بود. گوشیها هر روز در حال هوشمندتر شدنند و با گذشت زمان، تمام گوشیها به سطحی از کاربردهای پیشرفته خواهند رسید که با نمونههای هوشمند امروزی برابری خواهند کرد.
مثال واضح این مسئله مربوط به سال ۲۰۰۰ است. یعنی زمانی که سیستمعامل سیمبیان طفلی نورسیده بود و ایده ویندوز موبایل هم هنوز به ذهن برنامهنویسان مایکروسافت خطور نکرده بود. لفظ <هوشمند> برای اولین گوشی سیمبیان یعنی Ericsson R380 به کار برده شد که امکاناتی همچون ایمیل، تقویم قابل برنامهریزی و وب (البته به شکل WAP) را عرضه نمود. این گوشی حتی از لحاظ نظری قابلیت هماهنگی با ایمیل شما را نیز داشت. البته اینکار را به این شکل آسان که امروزه صورت میپذیرد، انجام نمیداد.
اینک و از آن زمان تا به امروز، یک دور کامل طی شده است. آخرین مدل گوشی سونیاریکسون تمام ویژگیهایی که یک گوشی هوشمند باید داشته باشد را دارد. مشخصاتی که همانند تمام گوشیهای مجهز همخانواده خود، هنوز خواهان کافی پیدا نکرده است. این شرکت ژاپنی- سوئدی در حال تبدیل عنوان بهاست. با این حساب زمانی که تولیدکنندگان در حال دورشدن از مفاهیم اولیه هستند، چگونه میتوان از کاربران توقع داشت بدانند وسیلهای که در جیب دارند چیست؟
دیوید وود، یکی از مهندسان نوکیا، یعنی بزرگترین شرکت فروشنده سیستمعامل تلفنهای هوشمند (سیمبیان) میگوید: گوشیهای هوشمند دو تفاوت اساسی با گوشیهای معمولی دارند: اول، چگونگی ساخت و دوم، کاری که انجام میدهند. چگونگی ساخت به این معنی است که در ساخت این گوشیها از سیستمهای باز استفاده میشود (سیستم باز یا Open System به گونهای طراحی گفته میشود که ضمن قبول دستهای از استانداردهای عام و مورد قبول، قابلیت کار با هر نرمافزار و سختافزاری را داشته باشد).
استفاده از این نوع سیستمها به منظور بهره بردن از مهارت، نیرو و ابداعات شرکتهای مختلف در دامنه وسیعی از صنایع متفاوت است و نتیجه این امر، توسعه ساختاری گوشیهای موبایل از طریق اصلاح سریع و بهبود دائمی خواهد بود. این نظر آقای وود، علاوه بر مشخص کردن دو راه برای تشخیص گوشیهای هوشمند، به دو گروه اصلی که اغلب نیاز دارند تا این تعریف انجام گیرد نیز اشاره دارد؛ صنعت و کاربران.
برای صنعت و سازندگان گوشیهای هوشمند، همه چیز در نرمافزار خلاصه میشود. گوشیهای هوشمند، یک سیستمعامل چندوظیفهای (Multitasking) و قابل برنامهریزی دارند که کاربران را قادر میسازد خود را با قابلیتها و امکانات گوشی خود هماهنگ کنند. از طرف دیگر برای کاربران مسئله هنوز همان قابلیتها و امکانات است؛ با این تفاوت که آنان به این مسئله از جنبه دیگری نگاه میکنند.
از نگاه کاربران ، گوشی تلفن وسیلهای است که به آنها امکان کار و دسترسی به جدیدترین برنامههای تجاری، ایمیل بیسیم، اتوماسیون تجاری و مدیریت توزیع شبکهای را میدهد و در عین حال این توانایی را ایجاد می کند تا نتایج را با نرمافزاری در دفتر شرکت خود به اشتراک بگذارند و هماهنگ سازند. بنابراین تعریفی که کاربران خواهند داشت، وابسته به عملکرد تولیدکنندگان گوشیهای هوشمند است و نتیجه این خواهد بود که این تعاریف پیوسته با عرضه آخرین برنامههای کاربردی، جدیدترین سیستم عاملها و پیشرفتهترین قابلیتها و امکانات تغییر مییابند.
در انتها اگر فکر میکنید که صاحب یک گوشی هوشمند هستید، احتمالاً همینطور هم هست، ولی اگر فکر میکنید همین گوشی طی دو سال آینده همچنان هوشمند نامیده خواهد شد، به طور حتم در اشتباهید